تشخیص اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)
تشخیص PMDD می تواند سخت باشد زیرا بسیاری از علائم آن با شرایط دیگر مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی و عدم تعادل تیروئید مشابه است. با این حال، یک فرد متخصص می تواند اختلال نارسایی پیش از قاعدگی را بر اساس تاریخچه ظاهر شدن و از بین رفتن علائم تشخیص دهد. معیارهای تشخیصی PMDD، همانطور که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا مشخص شده است، به موارد زیر نیاز دارد:
علائم باید در فاز لوتئال (دو هفته قبل از قاعدگی) رخ دهد.
حداقل پنج علامت از علائم اختلال نارسایی پیش از قاعدگی باید وجود داشته باشد که یکی از آنها باید یک علامت خلقی شدید مانند افسردگی، تحریک پذیری یا اضطراب باشد.
علائم باید به طور قابل توجهی عملکرد اجتماعی، شغلی یا فردی را مختل کند.
درمان اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)
هیچ درمان قطعی برای PMDD وجود ندارد، اما روش هایی وجود دارد که با کمک آنها میتوان اختلال نارسایی پیش از قاعدگی را بهتر مدیریت کرد و به کاهش علائم آن کمک کرد. این روش ها شامل تغییر سبک زندگی، داروها و تراپی است. هدف از درمان کمک به زنان برای داشتن زندگی راحت تر و بهبود کیفیت زندگی است. در زیر به بررسی درمان های موجود برای PMDD می پردازیم.
تغییر سبک زندگی
ایجاد تغییر در سبک زندگی و برنامه روزانه می تواند به مدیریت بهتر علائم اختلال نارسایی پیش از قاعدگی کمک کند. برخی از تغییرات مفید در سبک زندگی برای درمان PMDD عبارتند از:
ورزش: فعالیت بدنی منظم می تواند به کاهش استرس، بهبود خلق و خو و بهبود سلامت کلی کمک کند. حتی ورزش های سبک، مانند پیاده روی، می تواند تفاوت چشمگیری ایجاد کند.
رژیم غذایی: یک رژیم غذایی متعادل غنی از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها می تواند تعادل هورمونی را حفظ کند. همچنین کاهش مصرف کافئین و الکل می تواند علائم PMDD را کاهش دهد.
بهداشت خواب: داشتن یک برنامه منظم خواب و بهبود کیفیت خواب می تواند خستگی را کاهش داده و به سلامت کلی کمک کند.
دارو برای اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)
چندین دارو وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم PMDD کمک کند. برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال نارسایی پیش از قاعدگی عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی : این داروها به تنظیم سطح سروتونین و کاهش علائم خلقی مانند افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری کمک می کنند.
درمان های هورمونی: قرص های ضد بارداری، آی یو دی های هورمونی و سایر درمان های هورمونی می توانند به تنظیم چرخه های قاعدگی و کاهش نوسانات هورمونی کمک کنند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: این داروها می توانند به کاهش علائم فیزیکی مانند سردرد، درد عضلانی و درد مفاصل کمک کنند.
آگونیست های GnRH: این داروها تخمک گذاری را مسدود می کنند و نوسانات هورمونی را کاهش میدهند، اما معمولاً به دلیل عوارض جانبی احتمالی به عنوان آخرین راه حل برای درمان PMDD استفاده می شوند.
درمان شناختی-رفتاری (CBT)
تراپی، به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT)، می تواند به زنان کمک کند تا با چالش های عاطفی PMDD کنار بیایند. درمان شناختی-رفتاری بر تغییر الگوهای افکار منفی و رفتارهایی که بر نوسانات خلقی و استرس کمک می کند، تمرکز دارد.
مکمل ها
در برخی از زنان با استفاده از مکمل های غذایی مانند کلسیم، منیزیم و ویتامین B6 علائم PMDD بهبود می یابد. این مکمل ها می توانند به بهبود خلق و خو، کاهش نفخ و کاهش علائم دیگر کمک کنند.
