با چند مورد از مهم‌ترین شکست‌های گوگل آشنا شوید

در حالی که گوگل به خاطر محصولات پیشگامانه خود مشهور است، همه سرمایه گذاری های آن موفقیت آمیز نبوده اند. در واقع، این غول فناوری گورستانی از پروژه ها دارد که پس از سال ها بهره برداری، آنها را تعطیل کرد.

1. +Google

گوگل پلاس که در سال 2011 راه اندازی شد، تلاش گوگل برای رقابت با فیس بوک در فضای شبکه های اجتماعی بود. با این حال، نتوانست جذابیت زیادی کسب کند. دلیل اصلی شکست آن دیر ورود به بازار بود. تا سال 2011، فیس بوک در حال حاضر پایگاه کاربران گسترده ای ایجاد کرده بود. تلاش‌های گوگل برای ادغام گوگل پلاس با سایر سرویس‌های خود تنها بر سردرگمی و ناامیدی کاربران افزوده بود.

اگرچه در ابتدا محبوبیت داشت، اما ویژگی‌هایی مانند Circles و Hangouts به اندازه گزینه‌های جایگزین مانند Facebook Messenger کاربرپسند نبودند. گوگل پلاس دلیل قانع‌کننده‌ای برای تغییر کاربران از فیس‌بوک ارائه نکرد و شتاب فیس‌بوک کار را دشوارتر کرد. پس از نزدیک به یک دهه فعالیت، گوگل پلاس در سال 2019 بسته شد.

2. Google Allo

Google Allo که در سال 2016 راه اندازی شد، یک برنامه پیام رسان هوشمند بود که برای رقابت با واتس اپ، آی مسیج، فیس بوک مسنجر و تلگرام طراحی شده بود. در حالی که گوگل سعی کرد برخی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد مانند ادغام Google Assistant را در مکالمات چت به میز بیاورد، اما کاستی‌های عجیبی نیز داشت. به عنوان مثال، Allo فقط رمزگذاری سرتاسر را در حالت ناشناس ارائه می‌کرد، در حالی که این یک ویژگی پیش‌فرض در برنامه‌های رقیب بود.

بازار شلوغ اپلیکیشن های پیام رسان، کسب سهم بازار را برای Allo سخت کرد. همچنین، توسعه موازی برنامه‌های همپوشانی، مانند Hangouts، Duo، و Android Messages، تمرکز روی Allo را کم‌رنگ کرد و باعث می‌شود که کاربران به یک برنامه متعهد شوند. علی رغم ویژگی های نوآورانه آن، این عوامل منجر به شکست Google Allo شد و در سال 2019 تعطیل شد.

3. Google Wave

Google Wave که در سال 2010 راه اندازی شد، با هدف ادغام عملکرد ایمیل، پیام های فوری، ویکی ها و شبکه های اجتماعی در یک پلتفرم واحد، به کاربران امکان ارتباط و همکاری بلادرنگ را می داد. اگرچه این محصول بسیار نوآورانه و جلوتر از زمان خود بود، اما استفاده از آن بسیار پیچیده بود. منحنی تند یادگیری منجر به پذیرش کم شد و پلتفرم با اشکالات و مشکلات تاخیر مواجه شد.

علاوه بر این، بازار برای چنین ابزار یکپارچه ای آماده نبود. کاربران راه حل های اختصاصی را برای نیازهای خاص خود مانند خدمات ایمیل، برنامه های پیام رسان و ابزارهای مشارکتی به جای استفاده از همه اینها در Google Wave ترجیح می دهند. Google Wave نتوانست به وضوح مورد استفاده خود را تعریف کند و پذیرش کافی دریافت نکرد که منجر به بسته شدن آن در سال 2012 شد.

4. Google Buzz

Google Buzz که در سال 2010 راه اندازی شد، با هدف ادغام شبکه های اجتماعی و میکروبلاگینگ در جیمیل، به کاربران اجازه می داد عکس ها، ویدیوها و پیوندها را با مخاطبین خود به اشتراک بگذارند. با این حال، شکست اولیه آن ناشی از یک اشتباه جدی در حفظ حریم خصوصی بود: گوگل بطور خودکار کاربران را با مخاطبین مکرر جیمیل آنها متصل می کند و ارتباطات حساس را آشکار می کند.

در مقابل، فیس بوک و سایر رقبا کنترل بیشتری بر ارتباطات و محتوای به اشتراک گذاشته شده در اختیار کاربران قرار دادند. آنها به جای ادغام اجباری شبکه های اجتماعی در یک پلتفرم موجود، محصولات مستقلی را ارائه کردند. این ادغام همچنین رابط کاربری را در مقایسه با آنچه که رقبای آن ارائه می‌کردند بسیار پیچیده می‌کرد. بسیاری از کاربران به Google Buzz به عنوان یک نفوذ ناخواسته نگاه کردند. نگرانی های مربوط به حریم خصوصی باعث کاهش اعتماد کاربران و مانع از پذیرش آن شده است که منجر به بسته شدن آن در سال 2011 شد.

5. Google Glass

گوگل گلس که در سال 2014 راه اندازی شد، یک دستگاه واقعیت افزوده پوشیدنی به شکل عینک بود. این عینک هوشمند دارای یک صفحه نمایش کوچک، دوربین و تاچ پد بود که برای دسترسی کاربران به مسیریابی و پیام‌رسان طراحی شده بود. کاربران همچنین می توانستند عکس بگیرند، فیلم ضبط کنند و از طریق ژست ها و دستورات صوتی با اپلیکیشن ها تعامل داشته باشند. با وجود نداشتن رقیب مستقیم، عینک گوگل به دلایل مختلفی شکست خورد.

دوربین داخلی نگرانی هایی را در مورد حفظ حریم خصوصی ایجاد کرده و باعث می شود کاربران از پوشیدن آن در مکان های عمومی ناراحت نباشند. این دستگاه عمر باتری کوتاه و طراحی غیرجذابی داشت و وزن اضافی این فناوری آن را برای استفاده طولانی مدت نامناسب می کرد. علاوه بر این، قیمت بالای 1500 دلاریش، آن را به یکی از گران ترین پوشیدنی های موجود در بازار تبدیل کرد. کاربردهای عملی آن نیز محدود بود که منجر به حداقل پذیرش شد. با توجه به این عوامل، نسخه مصرف کننده Google Glass در سال 2015 کنار گذاشته شد، اگرچه همچنان در تنظیمات سازمانی مورد استفاده قرار می گرفت.

6. Google Health

Google Health که در سال 2008 راه اندازی شد، یک محصول مدیریت داده های سلامتی بود که برای ذخیره، مدیریت و اشتراک گذاری ایمن اطلاعات سلامت کاربران طراحی شده بود. علیرغم پتانسیلی که داشت، Google Health با چالش های جدی روبرو بود. یکی از مسائل اصلی مشکل ادغام آن با سیستم های پرونده الکترونیک سلامت (EHR) موجود است که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی استفاده می شود.

این سیستم‌ها عمیقاً در گردش‌های کاری مراقبت‌های بهداشتی تعبیه شده بودند که منجر به عدم تمایل ارائه‌دهندگان به پذیرش Google Health شد.  علاوه بر این، این پلتفرم برای اکثر کاربران برای پیمایش و درک آن بسیار سخت بود. یکی دیگر از موانع، تردید عمومی کاربران در مورد اعتماد به یک شرکت فناوری اطلاعات حساس مراقبت های بهداشتی آنها بود.

اغلب کاربران روش های سنتی مدیریت سوابق سلامت را به پلتفرم های دیجیتال ترجیح می دادند. علاوه بر این، پیمایش مقررات مراقبت های بهداشتی به موانع پیش روی گوگل در ادغام فناوری خود در بخش مراقبت های بهداشتی افزود. در نهایت، این چالش‌ها به تصمیم گوگل برای تعطیل کردن Google Health در سال 2012 کمک کرد.

7. Google Daydream

Google Daydream که در سال 2016 راه اندازی شد، یک پلتفرم واقعیت مجازی جاه طلبانه بود که هدف آن ارائه یک تجربه واقعیت مجازی با کیفیت بالا بود. از طریق برنامه Daydream به کاربران امکان دسترسی به طیف متنوعی از محتوای واقعیت مجازی، از جمله بازی‌ها، برنامه‌ها و ویدیوهای 360 درجه را می‌دهد. با این حال، با چندین چالش مواجه شد که بر پذیرش آن در بازار تأثیر گذاشت.

برخلاف هدست‌های واقعیت مجازی مستقل مانند هدست‌های Oculus (فیس‌بوک)، Google Daydream برای قدرت پردازش به گوشی‌های هوشمند متکی بود. این وابستگی عملکرد و قابلیت های گرافیکی آن را در مقایسه با دستگاه های اختصاصی VR محدود می کرد. همچنین مسائلی مانند داغ شدن بیش از حد گوشی های هوشمند مانع محبوبیت آن در بین کاربران شد.

این پلتفرم همچنین با کتابخانه کوچکتری از محتوای VR دست و پنجه نرم کرد و نتوانست توسعه دهندگان را حفظ کند که بر رشد آن تأثیر گذاشت. علاوه بر این، طراحی هدست Daydream View آن را برای استفاده طولانی مدت ناخوشایند کرده است. با توجه به این عوامل، Google Daydream نتوانست به بازار نفوذ قابل توجهی کند و در سال 2019 متوقف شد.

در حالی که اینها برخی از شکست های قابل توجه گوگل هستند، این شرکت صدها پروژه دیگر را در دهه گذشته تعطیل کرده است. جزئیات همه 295 برنامه، سرویس و خرابی سخت افزار را می توانید در وب سایت Killed by Google بیابید. در حالی که این شکست ها میلیاردها دلار هزینه برای شرکت داشته، گوگل نیز محصولات موفق بسیاری دارد که می تواند به آنها افتخار کند.