عوارض نداشتن رابطه جنسی برای زنان

افزایش استرس و اضطراب
یکی از مهم‌ ترین تاثیرات روانی عدم برقراری رابطه جنسی، افزایش سطح استرس است. رابطه جنسی به عنوان یک مسکن طبیعی برای استرس شناخته می‌ شود. این عمل باعث آزاد شدن مواد شیمیایی (اندورفین‌ها) در مغز می شود که وظیفه تولید احساس شادی و آرامش را بر عهده دارند. همچنین رابطه جنسی باعث آزاد شدن اکسی‌توسین یا همان هورمون عشق میشود که به کاهش کورتیزول، هورمون اصلی استرس در بدن، کمک می‌کند.

زمانی که فعالیت جنسی کاهش می‌یابد، افراد ممکن است با سطوح بالاتری از استرس و اضطراب روبرو شوند. این موضوع به دلیل کمبود این مواد شیمیایی مفید است. تحقیقات نشان داده اند که فعالیت جنسی منظم میتواند اثر آرام‌ بخشی بر سیستم عصبی داشته باشد، در حالی که دوره‌های عدم برقراری رابطه جنسی ممکن است افراد را بیشتر عصبی یا حساس کند.

کاهش اعتماد به نفس 
در اغلب موارد فعالیت جنسی در تقویت اعتماد به نفس و احساس ارزش فردی نقش دارد. شرکت در روابط جنسی می‌ تواند حس مطلوب بودن و ارتباط با دیگران را تایید کند. در غیاب رابطه جنسی، افراد ممکن است احساس کنند که از بدن خود یا دیگران جدا شده‌ اند که این امر می‌تواند منجر به کاهش ارزش فردی شود.

این تأثیر به ویژه در افرادی که ارزش یا هویت خود را از روابط رومانتیک یا جنسی می‌سازند، برجسته‌ تر است. بدون فعالیت جنسی منظم، این افراد ممکن است نگرانی‌ هایی درباره تصویر بدنی خود یا کاهش جذابیت خود پیدا کنند. در طول زمان، این احساسات می‌توانند منجر به افسردگی یا احساس انزوا شود.

احساس تنهایی
رابطه جنسی نه تنها یک عمل فیزیکی است، بلکه یک عمل عاطفی نیز به شمار می‌ آید. برای بسیاری از افراد، نزدیکی جنسی بخش مهمی از احساس ارتباط عاطفی با شریک زندگی‌ شان است. در غیاب این ارتباط، افراد ممکن است با احساس تنهایی و انزوا مواجه شوند.

تحقیقات نشان داده‌اند که انسان‌ ها نیاز ذاتی به لمس فیزیکی و محبت دارند. لمس چه جنسی و چه غیر جنسی به آزاد شدن اکسی‌ توسین و سروتونین کمک می‌کند که هورمون‌هایی هستند که احساس شادی و اتصال به دیگران را ترویج می‌دهند. بدون لمس منظم، افراد ممکن است احساس کنند که کمتر به دیگران متصل هستند، که می‌تواند احساس تنهایی و غم را تشدید کند.

سطح پایین استروژن
استروژن هورمون جنسی اولیه زنانه است و مسئول تنظیم چرخه قاعدگی، حفظ تراکم استخوان و سالم نگه داشتن بافت های واژن است. فعالیت جنسی منظم، به ویژه ارگاسم، می تواند به حفظ سطح استروژن سالم در زنان کمک کند. ارگاسم باعث افزایش استروژن می شود که به روان نگه داشتن دیواره های واژن و خاصیت ارتجاعی پوست کمک می کند.

هنگامی که زنان از رابطه جنسی خودداری می کنند، سطح استروژن آنها کاهش پیدا میکند. این می تواند منجر به خشکی واژن، ناراحتی در حین مقاربت و حتی کاهش میل جنسی شود. علاوه بر این، سطح پایین استروژن می تواند به کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر پوکی استخوان در دراز مدت، به ویژه پس از یائسگی منجر شود.

کاهش عملکرد سیستم ایمنی
مطالعات نشان داده اند که افرادی که به طور منظم رابطه جنسی دارند، دارای سطوح بالاتری از ایمونوگلوبین که یک آنتی بادی است که از بدن در برابر عفونت ها محافظت می کند هستند. در غیاب فعالیت جنسی افراد بیشتر در معرض سرماخوردگی، عفونت ها و سایر بیماری ها قرار می گیرند.

رابطه جنسی منظم می‌ تواند از سلامت کلی بدن حمایت کرده و مکانیسم‌ های دفاعی طبیعی بدن را تقویت کند. در مقابل، عدم برقراری رابطه جنسی ممکن است افراد را بیشتر در معرض بیماری‌ ها قرار دهد، به ویژه در محیط‌ هایی که استرس یا مواجهه با عوامل بیماری‌ زا بیشتر است.

کاهش سلامت قلب و عروق
فعالیت جنسی مانند یک تمرین فیزیکی است و به همین دلیل می تواند به سلامت قلب و عروق کمک کند. در طول رابطه جنسی، ضربان قلب افزایش می باید، گردش خون بهبود پیدا می کند و بدن انرژی مصرف می کند. برای برخی از افراد به ویژه بزرگسالان مسن تر یا افرادی که مشکلات پزشکی خاص دارند فعالیت جنسی یک منبع فعالیت بدنی است که می تواند باعث تحرک بیشتر در زندگی آنها شود.

افزایش تنش عضلانی و مشکلات کف لگن
رابطه جنسی باعث استفاده از عضلات مختلف بدن از جمله عضلات ناحیه لگن می شود. فعالیت جنسی باعث تقویت عضلات کف لگن می شود که برای کنترل مثانه و سلامت لگن ضروری است. زمانی که فعالیت جنسی انجام نمی شود این عضلات ممکن است ضعیف شده و در نتیجه منجر به مشکلاتی از جمله بی اختیاری ادرار شود.

افزایش خطر آتروفی واژن
آتروفی واژن به نازک شدن، خشکی و التهاب دیواره‌های واژن گفته می‌شود که معمولاً با کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی همراه است. با این حال، حتی در زنان جوان ‌تر، خودداری طولانی ‌مدت از رابطه جنسی می ‌تواند باعث افزایش خطر آتروفی واژن شود.

در طول فعالیت جنسی، جریان خون به ناحیه واژن افزایش می ‌یابد که به سلامت و انعطاف ‌پذیری بافت‌ها کمک می‌ کند. هنگامی که فعالیت جنسی کاهش می ‌یابد، این جریان خون نیز کاهش می‌یابد و می‌تواند باعث خشکی و نازک شدن دیواره‌های واژن شود. این وضعیت می‌ تواند باعث درد در حین رابطه جنسی، مشکلات در کنترل ادرار و حتی ایجاد التهاب شود.

اختلالات خواب
یکی از فواید جسمی رابطه جنسی منظم، بهبود کیفیت خواب است. ترشح اندورفین ‌ها و اکسی ‌توسین در طول فعالیت جنسی کمک می ‌کند تا فرد احساس آرامش کند و راحت‌تر بخوابد. مردان و زنان هر دو ممکن است در صورت عدم فعالیت جنسی دچار اختلالات خواب شوند.

غیبت فعالیت جنسی همچنین می‌تواند باعث کاهش کیفیت خواب شود که بر سلامت کلی بدن تاثیر منفی می ‌گذارد. اختلالات خواب مزمن می‌تواند به مشکلاتی مانند چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی منجر شود.