تفاوت مولوسکوم و زگیل تناسلی
زمانی که مولوسکوم در ناحیه تناسلی ظاهر می شود برخی تصور می کنند که به زگیل تناسلی مبتلا شده اند. زیرا این دو می توانند به یکدیگر شبیه باشند، اما بین مولوسکوم و زگیل تناسلی تفاوت هایی وجود دارد. برخی از تفاوت های مولوسکوم و زگیل تناسلی عبارتند از:
اندازه: برجستگی های ناشی از مولوسکوم معمولاً کوچک هستند و در اغلب موارد رشد نمی کنتد و متورم نمی شوند. با این حال، خاراندن ضایعه می‌تواند باعث گسترش آن به مناطقی شود که قبلاً تحت تأثیر قرار نگرفته اند. زگیل تناسلی نیز معمولا کوچک اما مسطح است. در عین حال، در صورت درمان نکردن آن زگیل ها می توانند بزرگتر شوند و توده هایی شبیه گل کلک ایجاد کنند.
رنگ: مولوسکوم ها معمولاً ضایعاتی سفت و گنبدی شکل هستند که می توانند سفید یا به رنگ پوست به نظر برسند. آنها همچنین ممکن است با مایع شفاف یا سفیدی پر شده باشند. در مقابل، زگیل های تناسلی دارای بافتی خشن هستند و می توانتد به رنگ پوست، قهوه ای یا صورتی ظاهر شوند.
محل سکونت: مولوسکوم ها ممکن است به صورت یک برآمدگی منفرد یا به گروهی ظاهر شوند و معمولاً روی صورت، گردن، سینه و شکم دیده می شوند. اگر ویروس از راه جنسی منتقل شده باشد، ممکن است ضایعاتی در ناحیه تناسلی و ران مشاهده شود. در مقابل زگیل تناسلی روی یا اطراف اندام تناسلی داخلی یا خارجی (یعنی روی یا اطراف مقعد یا آلت تناسلی و داخل یا اطراف واژن) رشد می کند. همچنین ممکن است در گلو و دهان نیز یافت شوند.
همچنین باید به این نکته اشاره کرد که مولوسکوم و زگیل تناسلی هر دو ممکن است خود به خود برطرف شوند اما ویروس اچ پی وی که باعث ایجاد زگیل می شود برای همیشه در بدن مبتلا باقی می ماند در حالی که بعد از درمان زگیل آبکی، علاوه بر برجستگی ها، ویروس مولوسکوم کنتاژیوزوم نیز از بین می رود.
تشخیص مولوسکوم یا زگیل آبکی
مولوسکوم به راحتی با یک معاینه فیزیکی و بررسی علائم توسط پزشک قابل تشخیص است. همچنین ممکن است پزشک برای تایید تشخیص از بیوپسی پوست استفاده کند. در این روش نمونه از مولوسکوم گرفته می شود و توسط میکروسکوپ بررسی می شود.
درمان قطعی مولوسکوم
زگیل آبکی معمولا بدون درمان طی 6 ماه تا 2 سال بهبود می یابد. هنگامی که برآمدگی ها از بین می روند، دیگر مسری نیستید. پس از بهبودی، امکان ابتلای مجدد به ویروس وجود دارد. در ادامه به بررسی روش های درمان مولوسکوم می پردازیم.
دارو برای مولوسکوم
یکی از اولین روش هایی که برای درمان زگیل آبکی اتخاذ می شود استفاده از داروها می باشد. قبل از مصرف هرگونه دارو برای درمان مولوسکوم باید با یک پزشک مشورت شود. برخی از داروها و پماد های موجود برای درمان زگیل آبکی عبارتند از:
تری کلرواستیک اسید
کرم پودوفیلوتوکسین
کانتاریدین
پماد آلدارا
کرم ایمیکیمود
اسید سالیسیلیک
پماد سینکاتچینز (چای سبز)
کرم ترتینوئین
درمان پزشکی مولوسکوم
چندین روش پزشکی وجود دارد که میتوان با استفاده از آنها مولوسکوم را درمان کرد. برخی از روش های پزشکی درمان زگیل آبکی عبارتند از:
اسکرپینگ یا خراش دادن
سرما درمانی (کرایوتراپی)
لیزر درمانی
کورتاژ
برخی از این روش های درمانی ممکن است نیاز به بیش از یک جلسه درمان نیاز داشته باشند. اگر برآمدگی ها بزرگ و زیاد باشند، ممکن است هر 3 تا 6 هفته یکبار به درمان اضافی نیاز باشد تا آنها به طور کامل از بین بروند.
عوارض مولوسکوم یا زگیل آبکی
زگیل آبکی یک بیماری خطرناک نیست و باعث بروز عوارض جدی نمی شود. عوارض احتمالی مولوسکوم می تواند شامل التهاب برجستگی ها و پوست اطراف آن و عفونت ثانویه باکتریایی باشد.
پیشگیری از زگیل آبکی
روش هایی برای جلوگیری از ابتلا به مولوسکوم وجود دارد. اقدامات زیر در پیشگیری از ابتلا به زگیل آبکی می توانند موثر باشند:
خودداری از تماس مستقیم با افراد مبتلا
درمان اگزما زمینه ای
از استفاده از وسایلی مانند حوله و لباس به صورت مشترک خودداری کنید
ضدعفونی کردن سطوح و اشیاء
انجام رابطه جنسی ایمن یا اجتناب از رابطه جنسی با شرکای مبتلا به عفونت
